Steef van het Veld - Webmaster -  Marching Snaredrum - Drum Major

Als webmaster van deze site neem ik zelf maar heel brutaal de aftrap.

Mijn dienstplicht heb ik voldaan in de jaren 1983 1984. Ik kwam op in mei, lichting 83-3 in de Westenbergkazerne in Schalkhaar. Hier werd ik ingedeeld bij de Charliecompagnie van het 13^e pantserinfanterie bataljon. Mijn opleiding tot FAL-schutter heb ik daar versneld gedaan omdat ik elders nodig was. Dat elders was het Tamboerkorps van het “Garderegiment Fuseliers Prinses Irene”, dat op dezelfde kazerne was gelegen. Omdat er nog voor de Taptoe Breda 1983 een lichting afzwaaide was er een probleem met de bezetting. Dat werkte in mijn voordeel want zo ging ik dus twee maanden eerder in het korps dan gepland. Ik heb hier echt een geweldige tijd gehad, met heel veel mooie optredens zoals taptoes, parades, beëdigingen en herdenkingen. De jongens die de rest van hun diensttijd als ‘zandhaas’ in de Charliecompagnie moesten dienen waren vaak jaloers op ons muzikanten. En terecht, we kwamen overal, en niet in pantserwagens of viertonners. “Onze ouwe”, de adjudant Joop van Wakeren was erg zuinig op zijn muzikanten. Verder liepen Simon Kleinjan (Garderegiment Grenadiers) en Harry van Bruggen regelmatig voor het korps. In september 1984 zwaaide ik af.

                
Foto uit 1983                                                                                                                                                         Foto uit 2006

Bert van Eck - Marching Snaredrum

Na mijn schooltijd wist ik niet goed wat te gaan doen. Omdat de dienstplicht ook op de loer lag, besloot ik een soort kortverband vrijwilliger te worden bij defensie. Nog getwijfeld om te solliciteren bij de tamboers en pijpers van het Korps Mariniers, maar omdat je daar gewoon als marinier overal aan mee moet doen, zag ik daar vanaf. Ik koos voor de Koninklijke Marechaussee omdat zij een mooie advertentie hadden van de motorrijders:  “Met 120 km/u de bocht in ....... en er ook weer uitkomen.”  En als baan zag ik daar toch wat meer toekomst in.  Op 4 november 1974 (lichting 74-6) gestart met de opleiding. Na de militaire opleiding volgde de motoropleiding. Zes weken alleen maar motorrijden.  Daarna volgde de basisopleiding. Ik heb een fantastische tijd gehad en van alles meegemaakt, waaronder de kroning in 1980, krakersrellen Amsterdam en de spanningen rondom de RAF. Bij de Marechaussee zat ik bij het Tamboer en Trompetterkorps en heb verschillende leuke optredens meegemaakt.  Na 6 jaar min of meer noodgedwongen van baan veranderd en daarna nooit meer echt de tijd gehad/gemaakt om muziek te maken.  Via Arthur heb ik kennis gemaakt met de BOL. Vooral de link naar de 2e wereldoorlog, zowel qua uniform als muziek en de daarbij behorende optredens spraken mij meteen aan. Het 1e bezoek aan de repetitieavond vond ik meteen leuk, vanwege de hartelijke ontvangst en de enthousiaste houding van de bandleden.  Hoewel ik van plan was pas in 2015 echt mee te gaan doen (ik moest ook nog wat oefenen) heb ik in 2014 al verschillende optredens meegedaan en ik hoop dat er nog velen volgen.

Jan Jaap van Weering - Public Relations adviseur

Militaire diensplicht vervuld bij het Korps Mariniers, Lichting 78-5

Na een intensieve 3-daagse algemene, medische en psychologische keuring werd Jan Jaap in september 1978 opgeroepen voor drie maanden basis opleiding, de zogenaamde EMV (Eerste Militaire Vorming) in de Van Braam Houckgeest kazerne in Doorn.  Ter afronding van deze opleiding en voor het brevet “Geoefend Marinier” ging hij daarna naar het Amfibisch Oefenkamp Kamp (AOK) op Texel. Daar werd hij amfibisch getraind door deel te nemen aan de vele schip/strand oefeningen met vele “natte landingen”.

Na het behalen van de blauwe baret is Jan Jaap voor 9 maanden op Texel geplaatst in de stand van Marinier 3ZM. Hier had hij een eigen landingsvaartuig, een zogenaamde LCA (Landing Craft Assault) met registratienummer L9513. Bovendien was hij ‘Representative’ van de commandant AOK gedurende internationale militaire oefeningen en recepties. Tussentijds heeft hij zijn Groot Militair Rijbewijs gehaald op de Rij-en Tractie School van de Koninklijke Landmacht te Keizersveer, De MLV speld (blauw) werd “en passant” op de KMA in Breda behaald, “a piece of cake” voor een Geoefend Marinier. In december 1979 zwaaide Jan Jaap af Marinier 2ZM.  Na zijn militaire dienstplicht is Jan Jaap drie keer op herhalingsoefening geweest, ingedeeld bij de 13^e Compagnie in 3rd Commando Brigade of the Royal Marines. Dit waren NAVO oefeningen in het kader van The UK/RNLMC Amphibious Landing Task Force. Gedurende deze herhalingen was hij liaison/verbindingsmarinier van zowel pelotons- en compagniescommandanten. De Communicatie & PR interesse zat hem toen al in het bloed…

Jan Jaap heeft fijne herinneringen aan zijn mariniersopleiding en heeft daar een levensmotto aan over gehouden die luidt: “Waar een burger stopt, gaat een marinier verder.”

Dirk Norder -  Bekkenist / Vlaggenwacht






 

Ja ook ik ben dienstplichtig geweest. Als oudste van zes, was ik de oproepbaar voor dienstplicht. In '87 kreeg ik dan ook de oproep om naar de keuring in Hollandse Rading te komen. Daar kwam ik met vlag en wimpel doorheen, en zo moest ik me melden op 4 januari in Venlo. Ik had nog net geen rijbewijs, dus kreeg daar een rijopleiding, plus de AMO= algemene Militaire Opleiding. Later in 't Harde bij 107ADFVA werd ik chauffeur van de Opperwachtmeester. Ik had daar een mooie tijd vond ik achteraf gezien. Schietoefeningen deden we veelal op Harskamp. Heb een Super tijd gehad daar, en zodoende dacht Ik bijna vier jaar later; kom ik wordt beroepsmilitair. Keuringen gehad, ook weer op Hollandse Rading, waar Ik ook weer doorheen kwam, en zodoende kon ik in januari de opleiding beginnen in Schaarsbergen, bij de Lucht Mobiele Brigade, die rode baret dat leek mij wel wat.

Maar halverwege de AMO kreeg ik de indruk dat ze bij de Luchtmobiele Brigade maar weinig Chauffeurs nodig hadden, en toen ik dan nog een knieblessure kreeg, zag ik kans om een overplaatsing aan te vragen naar het 17PAINFBataljon in Oirschot, de Prinses Irene Brigade. Daar konden ze wel chauffeurs gebruiken, en ging ik voor YPR chauffeur. Rijopleiding gehad in PIROC, in Veldhoven, en 25mm kanonopleiding in Harskamp. Daar met vlag en wimpel doorheen gekomen, en zodoende beëdigd in April '95 bij het bataljon.(zie foto) Ik werd daar bij de Charlie Compagnie geplaatst bij de Staf, en werd chauffeur van de Adjudant P. Koopmans. Heb ook bij het 17de een mooie tijd gehad met vanaf juli '96 een half jaar naar Bosnië. We waren daar alleen voor controle, de oorlog was al voorbij, maar wij waren daar om te checken of ze elkaar niet weer in de haren zouden vliegen. Heb daar ook mooie tijd gehad, ondanks de ellende die je wel zag, wat een oorlog toch aangericht had. Dorpen helemaal verlaten, huizen kapot geschoten, veel kapotte wegen, maar wel een ontzettend mooi landschap.

Defensie is een prachtig bedrijf, je staat met z'n allen met de neus de zelfde kant op, omdat je met z'n allen dat ene doel wil halen. Dat mis Ik vaak in de burgermaatschappij. Je hebt altijd collega's om Je heen die het alleen doen voor het geld. Daarom vindt ik de BOL ook leuk, Je gaat ervoor om er een mooi optreden van te maken met z'n allen, dus je maakt het ook af met z'n allen. Fijn dat Ik bij Jullie mag horen. Ik ga ervoor.....

Walter Frans -  Vlaggenwacht

Lichting:  58-3.  Opkomst leger plaats Ossendrecht.  Voor de ingang kwam één jonge officier de bus binnen. Met strenge blik in de ogen en harde stem vertelde hij ons dat we vanaf nu onder de wet van de" Militaire Krijgswet" vallen. In gebouw “E” werd ik ingedeeld en er sliepen twintig mensen in een kamer. Vanaf nu zijn we rekruut en volgen twee maanden opleiding om soldaat te worden. Het onderdeel heet "Lichte LUA". De soldij was 0,90 cent per dag. Hier werd ons het "HARDE" soldatenleven geleerd. De rekrutentijd werd feestelijk afgesloten met een toespraak van de commandant, muziekkorps en familieleden mochten komen om de plechtigheid bij te wonen. De soldij werd " één gulden”.  Er werd ook verteld dat men in de vrije tijd naar het "KMT" ( Katholiek) of PMT" ( Protestant)  militair tehuis kan gaan. Hier zijn de beheerders een "Tweede  Vader en/of Moeder"?? en het is er  " Veilig" en de consumptieprijzen zijn redelijk voor de nog jonge onervaren jongens.                               

We verhuisden naar gebouw "D", daarna werden we verdeeld over verschillende LUA onderdelen. Ik kwam in de Nassau Kazerne terecht welke direct achter het station ligt. Een beruchte commandant in mijn tijd was kolonel de "Greeter" die aan "Tropen" kolder leed. Hij gaf vaak de meest idiootste bevelen. Ook zijn mooie dochter die hem vaak vergezelde  in de kazerne heeft, en naar zeggen een bepaalde reputatie opgebouwd, dat veel jonge officieren kunnen beschrijven hoe een vrouw er uit ziet. Veel grote "Houwitsers" en moderne kanonnen, de meest moderne elektronische apparatuur was hier aanwezig. Ik werd als radarspecialist opgeleid. Met een commandowagen, welke in verbinding staat met de "Baucher" om de energie te leveren met een "Oerlicon", snelvuur kanon. De huisvesting was primitief met open muren, stapelbedden van drie hoog, maar geen strooien matrassen. Eind januari oefenden we met dit materiaal op de speciale schietbanen in DEN HELDER. De legering was bij de ( in die tijd erg bekende in binnen/ buitenland) groene houten barakken. Toen we daar waren lagen ook “Belgische” militairen gestationeerd. Op de schietbaan ontmoeten we ook kameraden die de opleiding volgde met o.a. vierling mitrailleur om naar West Nieuw Guinea Papoea te vliegen.   Na deze twee maanden in EDE gelegerd, verhuisde ik naar legerplaats de "WITTENBERG", om de rest van mijn diensttijd uit te dienen. Ik had het niet goed getroffen met de groepswachtmeester en de conflicten liepen heftig op. Zijn antwoord kwam toen er bevorderingen werden gegeven. Ik en andere soldaat "van Dijk" waren er niet bij. Twee andere, welke er net bij waren kregen de rode streep.

Tijdens de veldoefeningen kwam niet alleen de CADI wagen naar het veld ,  particulieren op de fiets probeerden koffie,fris, en gevulde koeken aan de militairen te verkopen. (koddebeiers). Op verzoek ook andere dingen, foto rolletjes. Er kwam een verzoek via het ministerie  om mee te helpen  op vossen jacht te gaan in "LOENEN" , als waardering kregen we een presentje. Plotseling werden we van de werkplaats weggeroepen, om als de weerlicht ons gereed te maken voor vertrek. Iedereen was gespannen, want we wisten op dat moment nog niet wat er aan de hand was. Na de nodige instructies werd bekend gemaakt,  naar "HAAKSBERGEN" gaan, om een grote bosbrand mee te helpen blussen. Licht gekleed en onmiddellijk vertrekken naar het oosten vlak bij de Nederlandse/ Duitse grens. We stonden letterlijk midden in het vuurgeweld, moesten uitkijken niet ingesloten te raken door het vuur. Er ligt "veen grond" en dat maakt het blussen nog moeilijker.

De diensttijd zit er bijna op en de laatste twee maanden, vaak  gaat men zich zelf voorzien van een "STAF" als teken “bijna einde dienst”. Ik ook, een dwarsstaaf  van de klerenhanger, aan de uiteinden kleine messing hulzen, leger groen geverfd. Eind november 1959 was mijn dienstplicht voorbij, einde oefening.    SALUEER!    We zijn nu weer burger.

Foto uit 1958

Mijn dienstplicht heb ik als huzaar bij de cavalerie vervuld van aug.’65 tot jan.’67. (lichting 65-4). Dit was bij het  43e Tankbataljon Regiment Huzaren van Sytzama. Mijn functie in de parate tijd was cent-gunner, of gewoon centurion tankschutter, op een mark 5, met een 105mm kanon en een punt 30 MAG mitrailleur. In de Prins Willem III kazerne in Amersfoort heb ik de basisvaardigheden geleerd. Voor mijn diensttijd speelde ik trompet bij Werkmans Wilskracht, en had mij als muzikant opgegeven voor het Trompetterkorps Cavalerie. Maar helaas, het trompetterkorps ging aan mij voorbij.
Na de basisopleiding in de Prins Willem III verhuisden we naar de Bernardkazerne  voor de voortgezette opleiding tankschutter. Daar schoten we vanuit een echte koepel in een miniatuurschietbaan.(voorloper van de simulatie). Op Vlieland (Vliehors) werd de opleiding afgesloten met het echte schietwerk. De doelen waren oude Sherman tanks, die ook werkelijk aan brokken werden geschoten. Vooral het nachtschieten met infrarood was een prachtig vuurwerkspektakel. De Tonnetkazerne in ’t Harde was de basis voor de parate tijd. De spanning van de koude oorlog was voor ons goed merkbaar. We zijn in 1966 ook driemaal in Duitsland (Hohne, Celle en Fallingbostel) geweest en hebben op heel wat  ranges (schietbanen op de Luenenburgerheide) battleruns gemaakt. We maakten gezamenlijke oefeningen met de infanterie in Leopoldsburg in België. Daar mochten we tweemaal bivakkeren. Al deze oefeningen werden getransporteerd met de tanktrein. Een onvergetelijke belevenis. Op 10 maart 1966, de bruiloft van onze Koningin met Claus, vormde het bataljon een van de erehagen langs de route in Amsterdam. Nog steeds een zeer gewaardeerde herinnering, ondanks de rookbommen.
Voordat ik in januari 1967 afzwaaide, arriveerde de eerste Leopard I tank in het bataljon. In 1988 vierde het bataljon het 25- jarig bestaan in Langemannshoff en dit feest heb ik vier dagen meegevierd. Ook was ik aanwezig in 1991 toen het bataljon werd opgeheven. Als reserve huzaar ben ik nog steeds lid van het regiment van Sytzama. 

    
Foto uit 1965                                                                                                                                                  Foto uit 2009

Wim Krassenburg - Bass

Op dinsdag 7 mei 1985 opgekomen in de Frederik Hendrik Kazerne te Blerick/Venlo. In 1^ste instantie opgeleid tot 1-tonner chauffeur (Genie), maar later ook 4-tonner chauffeur (Verbindingsdienst). In juli 1985 overgeplaatst naar de "Elias Beeckman Kazerne" in Ede. Hier kreeg ik een opleiding tot telefonist/telexist/telegrafist en werd mijn diensttijd al wat serieuzer. Inmiddels werd ik bevorderd tot Soldaat I. In oktober 1985 ben ik wederom overgeplaatst naar mijn uiteindelijke eenheid nl. 107RdCie (Radio Compagnie) op de “Generaal Majoor Koot Kazerne” te Stroe. Tijdens deze ‘parate’ tijd vele malen op oefening geweest en ‘uitbesteed’ aan andere eenheden. Ik ben meerdere malen vanuit Harderwijk/Assen naar de Luneburgerheide (in de buurt bij Hannover) in Duitsland gereden. Daar deden we een behoorlijk lange tijd over, want er werd in colonne gereden met de hoge snelheid van 80km/u.
Als verbindelaar had ik, samen met 2 andere collegae, de taak om de berichten van de oefenleiders (staf) over te brengen naar de commandanten welke in het veld aan het oefenen waren en omgekeerd
Ik ben in juni 1986 afgezwaaid, zodat mijn veldbaret weer een burgerpet werd.
Ik heb mijn diensttijd als een leerzame tijd ervaren.
Na 21 jaar loop ik weer exercitie op het terrein waar ik in juli 1985 de nodige stappen heb gezet. Dit keer bij het MTKV (Muziekkorps Verbindingsdienst).

   
Foto uit 1985                                                                                                                                                       Foto uit 2007

Peter van der Pol - Marching Snaredrum ( oud deelnemer Band of Liberation )

Ik heb gediend onder de Nederlandse vlag en was gelegerd in de “Generaal Spoor” kazerne te Ermelo. Ik zat bij het 41ste pantser infanterie bataljon STOOTTROEPEN. Ik was AMX bergingstank chauffeur, dus geen muzikant. En werkte onder de stafcompie bij het B.O.G. (bergings onderhoud groep)

Ik heb een geweldige diensttijd gehad mede omdat ik een hele mooie baan had, ik was de baas over m’n eigen tank en had een dienstplichtige soldaat bij me als hulp. Verder ging alles over de radio en konden we zelf uitmaken wat en wanneer er iets gedaan werd. Als het maar gedaan werd dan was het goed. Door mijn opleidingen heb ik het tot Korporaal geschopt en ben ook met die rang afgezwaaid. Ja, wat moet je nog meer vertellen hè. Ja, op het veld kookten wij ons eigen potje we hadden een aardig ritselkistje bij ons. En een vriend van me was helipiloot, dus dat leverde nogal eens een leuk vluchtje op.

   
Foto diensttijd                                                                                                                                                   Foto 2007

Arthur van der Linden - Rank and Insignias Verification officer - Tenor Saxophone

Ik ben van lichting 79-6. Ik ben opgekomen in de Bernhardkazerne in Amersfoort, november 1979. Ik heb daar vier maanden mijn opleiding gevolgd tot tirailleur bij de Cavalerie. In maart 1980 werd ik overgeplaatst naar mijn parate eenheid, B-eskadron 103 Verkenningsbataljon in Seedorf, in het voormalige West-Duitsland. Ik had op dat moment de functie van plaatsvervangend groepscommandant. Nadat ik in Seedorf was aangekomen kreeg ik van mijn pelotonscommandant te horen dat de groepscommandant van de tirailleursgroep van het 2^e peloton in Nederland was achter gebleven. Bij deze werd ik gebombardeerd tot groepscommandant van deze tirailleursgroep. Ik heb met de groep een leuke tijd gehad, veel oefeningen gedraaid en veel foto’s gemaakt. In juni 1980 heb ik met een grote groep collega militairen van het B-esk. De opleiding gevolgd voor parachutespringen in Zeven, vlak bij de kazerne. Aan het einde van de tweede dag moesten we een sprong maken. Op een hoogte van ongeveer 800 meter moest ik het vliegtuig uit. Wat een ervaring als je springt. Na enige minuten in de lucht te hebben gehangen, landde ik netjes op het landingsgebied. Helaas heb ik maar drie sprongen kunnen maken, omdat het weer niet mee zat. De enige die ik wel eens in het blad van de Landmacht tegenkom is Generaal-majoor A. van Diepenbrugge. Hij was destijds mijn eskadronscommandant. Door mijn functie als groepscommandant, kon ik eten in de onderofficiersmess. Ik zwaaide als korporaal af in december 1980.In dienst had ik een aantal maten. Één ervan is nu mijn zwager, de broer van mijn vrouw.

   
Foto uit 1979                                                                                                                               Foto uit 2007

Henk de Zee - Materiaal en verzorging ( oud deelnemer Band of Liberation )

Lichting 79/1

Ik kwam op in Utrecht bij de technische dienst. Het bleek dat ik eigenlijk overbodig was. Ik werd overgeplaatst naar de van Heutzkazerne. Alwaar ik twee maanden heb gezeten. (was ook een hele strenge winter.) Daarna was het overplaatsing naar Hollandsche Rading bij het onderdeel reserve officieren geneeskundige dienst (OCMGD) als hofmeester. Voor mij was er geen wacht lopen en geen andere oefeningen. Het was 1 dag van 06.00 – tot 11.00 uur en daarna op de fiets naar huis en dan de volgende dag om 11.00 uur weer aanwezig zijn. Een luize leventje. Tijdens mijn 14 maanden is er een vaandel overdracht geweest. Daar heb ik als hofmeester kennis kunnen maken met onze toenmalig koningin Juliana. Ik heb veel levensmiddelen mee naar huis genomen. Wie dicht bij het vuur zit……… Je had de officieren/onderofficieren onder controle , en kon veel gedaan krijgen.. Hof ,” heb je dit of heb je dat” waar natuurlijk veel( heel veel) tegenover stond. Veel feesten en party’s meegemaakt en veel fooien gekregen.

   
Foto uit 1979                                                                                                                                         Foto uit 2006

Aart Sterenberg - Marching Snaredrum/Bassdrum

Ik ben van lichting 68-2. Opgekomen in de Doelenkazerne Leiden waar ik in 2 maanden werd klaargestoomd voor hofmeester. Uiteraard gingen daar ook oefeningen in het veld en exercities aan vooraf. Na deze opleiding werd ik gevraagd of ik, samen met een sergeant, de administratie van de B-compagnie wilde gaan verzorgen. Gezien mijn financiële opleiding heb ik daar mee ingestemd. Dat was een leuke tijd. Ik had op de administratie een aantal taken zoals regelen van vrij vervoerskaartjes en cash uitbetalen soldij aan alle militairen van de B-compagnie. De leiding van de Doelen- en Morspoort-kazerne was destijds bij kolonel Wessels. Na een opleiding op de Doelenkazerne (hofmeester/messbediende) en de Morspoort kazerne (kok) werden de militairen op andere kazernes in Nederland geplaatst. Deze plaatsingen werden ook via de administratie geregeld. Ik had geluk. Ik woonde in Appingedam waar destijds een rijschool (Kamp Fivelingo) was voor militaire vrachtwagens. In Appingedam was plaats voor een beheerder van de korporaalsmess annex korporaalsbar. Dat was natuurlijk een mooie gelegenheid voor mij om overplaatsing aan te vragen. En dat lukte met toestemming van mijn direct leidinggevende in Leiden, kapitein Kronenburg. Ik hoefde gelukkig niet meer te reizen van Appingedam naar Leiden want de reistijd was toen ca. 5 uur. Ik heb de rest van mijn diensttijd in mijn geboorteplaats Appingedam doorgebracht. Het was een goede tijd temeer omdat mijn vader daar werkte als burger portier van de kazerne. In 1972 moest ik voor herhalingsoefeningen opkomen in Crailo, daar werd ik opgeleid voor “Hospik”. Uiteraard heb ik vooraf nooit geweten dat ik 10 jaar na mijn opkomst in militaire dienst in Leiderdorp zou gaan werken en wonen.

  
Foto's uit 1968

In 1979 ben ik opgekomen voor mijn dienstplicht in Ossendrecht. Daar was ik chauffeur. Ik heb toen gesolliciteerd naar de functie van muzikant. Hierdoor werd ik overgeplaatst naar Oirschot. Daar speelde ik als trompettist bij de '13e Staf Staf kapel - Limburgse jagers' onder leiding van opperwachtmeester J. van Ommeren.
In deze kapel heb ik de rest van mijn dienstplicht vervuld. Het was een mooie tijd met veel optredens in binnen- en buitenland.
Nu heb ik mijn eigen 'Army Band'. De 'Band of Liberation' is wel wat je kunt noemen: "De kroon op mijn werk". Nu heb ik de leiding over zo'n 35 enthousiaste oud dienstplichtig muzikanten. Soms is het net of ik weer in 1979 ben.

       
Foto uit 1979                                                                                                                                                                             Foto uit 2007